Zuiderend

Vandaag was het prachtig najaarsweer. Er moest van alles gedaan worden, zoals naar de markt gaan en vanmiddag het wegwerken van stapels snoeihout in de groene kliko.

Zondag was het ook mooi weer en namen we tijd voor een wandeling langs de zee. Het was alweer even geleden dat we bij het station van de reddingsboot bij Westkapelle waren geweest. De revalidatie van Ans wegens ’long covid’ geeft de laatste weken goede resultaten, zodat een wandeling daar, hoewel nog geen uur als je doorloopt, weer mogelijk moest zijn.

En het was er heerlijk, zon en een frisse wind, helder zicht over zee. Altijd is er wel een zeeschip dat voorbijkomt. De vaargeul loopt vlak langs het strand, dus de schepen varen dichtbij, zijn goed te zien. Ik vind het leuk om van een schip als ik de naam kan lezen, thuis na te kijken wat voor schip het is en de bestemming.

Het eerste schip dat passeerde was de Gale, een lpg-tanker varend onder Nederlandse vlag, gebouwd in 2021 dus splinternieuw, met een lengte van 91m, een breedte van 15m en bij deze reis een diepgang van 3,9m. Het was op weg van Terneuzen naar Immingham GB, dat ligt bij Hull.

Later kwam de Alrek de Westerschelde opvaren, komend van Oxelosund aan de oostkust van Zweden zuidelijk van Stockholm en op weg naar Antwerpen. Het is een containerschip, lang niet zo groot als de reuzen die aan de overkant langs de kust varen, waar de vaargeul veel dieper en breder is. De Alrek heeft een lengte van 100m, een breedte van 17m en bij deze reis een diepgang van 6m. Het schip vaart onder de vlag van Antigua Barbuda.

Daar tussendoor komt er dan ook nog een loodsboot voorbij scheuren, op weg naar zijn thuishaven Vlissingen.

Op het water is genoeg te zien dus, niet alleen dichtbij. Vanaf het duin zijn aan de horizon heel goed de grote aantallen windmolens te zien die er in de laatste jaren zijn gebouwd ten behoeve van de z.g. energietransitie. Van het gas af en over op groene stroom. Dat heeft alles te maken met de gevolgen van de opwarming van de aarde. Die maar niet te stoppen is. Maar ja, de economie…

Juist deze week kwam er een rapport van het KNMI uit, Klimaatsignaal’21, dat best wel alarmerend genoemd kan worden. De zeespiegel zal meer dan 1m stijgen en dat kan oplopen tot 2m. Als ik naar mijn foto’s van zondag kijk, zie ik tussen Westkapelle en Zoutelande weer een breed strand. In de zomer is hier flink wat zand opgespoten ter versterking van de zeewering. Met de bijgestelde verwachte stijging van de zeespiegel zal dat ophogen van het strand veel vaker moeten gebeuren, niet alleen omdat er zand verdwijnt door de stromingen, maar ook om de zeespiegelstijging voor te blijven. Dit om te voorkomen dat het westen van Nederland niet in de geschiedenisboeken zal eindigen als ’verdronken land’. Zeeland heeft bij de eeuwenlange strijd tegen de zee al het een en ander meegemaakt op dit gebied, zoals bij Saeftinghe (1570) aan de Westerschelde en het Verdronken land van Zuid-Beveland (1530) in het oosten van de Oosterschelde. Over de schande van het moedwillig onder water zetten van de Hedwigepolder ga ik het hier niet verder hebben. Economisch gewin is nu eenmaal de alles bepalende factor. Althans, zo komt het mij regelmatig voor.

Het was druk met wandelaars, op het strand, de strandweg en het pad over de duintoppen. Ook op de dijk van Westkapelle, waar veel mensen een kijkje namen bij de  vorige week teruggeplaatste Sherman tank na een grondige herstelbeurt. Hij markeert weer een van de landingsplaatsen uit de Slag om de Westerschelde in 1944. Een volgende keer ga ik er ook maar eens een kijkje nemen. Voor deze middag was het voldoende geweest toen we terug waren bij de auto.