Zuiderend

Al heel wat jaren zijn wij in het bezit van een aantal agaves. Het zijn gestekte planten van oude exemplaren die eens van mijn schoonvader waren. Dierbare planten dus, die door Ans met liefde worden verzorgd. En ook ik draag wel eens een steentje bij.

Agaves zijn vetplanten, of deftig gezegd succulente planten, die water opslaan in een deel van hun lichaam. Zij kunnen hier niet het hele jaar buiten blijven en dus gaan die van ons in november naar hun winterverblijf in de kas van tuindersbedrijf Kesteloo in Koudekerke. Daar blijven ze tot na de IJsheiligen. 

De IJsheiligen zijn Mamertus, Pancratius, Servatius en Bonifatius. Hun naamdagen, of misschien moet ik schrijven feestdagen, vallen op 11, 12, 13, en 14 mei. Omdat in deze tijd in West-Europa nogal eens schade brengende nachtvorst voorkomt, markeren deze dagen de overgang naar wat zomerser getint weer. Voor wat het waard is, er zit een portie volksweerkunde in deze gedachte.

Maar toch houden we ons er ieder jaar aan. Na de IJsheiligen bellen we Kesteloo om af te spreken wanneer hij de agaves weer thuis brengt. Vanmiddag zijn ze gebracht en ze geven meteen wat meer zomerse beleving bij het kijken naar de voortuin, waar we ze op de gebruikelijke plek hebben neergezet, goed zichtbaar vanuit de kamer.

Het zomergevoel kreeg dus vandaag door dit jaarlijkse ritueel een opkikkertje. Nu het weer nog.