Zuiderend

De kop boven het weeroverzicht van vanavond op Buienradar geeft goed aan hoe het was en wat de komende week wordt verwacht. Een paar fragmenten:
Het blijft de komende week wisselvallig in Nederland. Vandaag passeerde een zwak koufront met wat regen.
En voor vanmiddag werd aangekondigd:
Vanuit het westen klaart het soms op, maar ook kan er nog een enkele bui vallen. Met temperaturen van 10 tot 12 graden is het vrij zacht voor de tijd van het jaar. Er staat een matig tot vrij krachtige en aan zee krachtige zuiden- tot zuidwestenwind.

Vanmiddag lieten we ons niet door wisselvalligheid weerhouden en zochten standvastig de zee op bij Westkapelle. Daar zagen we wat wisselvalligheid kan inhouden. Binnen een klein uurtje wisselde het weer voortdurend, ja de verschillende weertypen waren tegelijkertijd te zien. Aan de overkant van de Westerschelde, richting Zeebrugge trok een somber zwerk samen waaruit regensluiers neerdaalden. Dan zag je wat naar links bij Breskens dat de zon zou kunnen doorbreken. Hoog op het duin staande was er naar het westen gulle zonneschijn die je toelachte. Wat een variatie, wat een wisselvalligheid.

Wisselvalligheid heeft een negatieve klank, variatie klinkt positiever. In de muziek zou je bij het laatste kunnen zeggen dat je varieert op een thema, dat geeft houvast; bij wisselvalligheid sla je maar wat aan, zonder doel of richting. Voor ons was vanmiddag de afwisseling in het weer de variatie die bijdroeg aan de vaste lijn in onze wandeling: we genoten ervan. Ons thema was: een frisse neus halen. Dat was onze constante. De zee, de duinen, de wolkenluchten, de wind, de schepen, dat alles vormde daarbij een boeiend en afwisselend decor.

Zon en wolken,
licht en donker,
regen en zonneschijn,
het weer als het leven,
als poëzie.