Ja, het was een poosje stil op dit weblog. Het verblijf in Zuid-Limburg van half december tot begin januari betekende bijkomen na een spannend en bewogen jaar
met ingrijpende medische behandelingen bij Ans en mijzelf en veel mantelzorg over en weer. Na thuiskomst ging de behandeling van Ans nog even door. Ons leven is drastisch veranderd. We gingen nadenken over de invulling van ons leven in de nieuwe situatie, het zoeken van een nieuwe balans. Wat kunnen we niet meer, wat nog wel. In deze periode heb ik ook nagedacht over wat ik met dit weblog wil.
Na de verhuizing naar Middelburg in 2010 was ik al gestopt met orgelspelen, niet alleen in kerkdiensten, wat ik in Dordrecht zo’n 20 jaar gedaan heb, maar ook thuis. Op de een of andere manier was dat klaar, ook al heb ik pas in 2009 mijn diploma Kerkmuziek III gehaald. Zingen bij de oratoriumvereniging bleef ik doen, tot in 2015 een onverwacht hartinfarct mijn stem aantastte. Dat was daarmee ook afgelopen. Hardlopen mocht niet meer en sinds afgelopen november moet ik ook de racefiets laten staan omdat ik icd-drager geworden ben.
Verder ben ik behalve als organist op velerlei manieren actief geweest in de kerk. Na een aantal heel vervelende en teleurstellende ervaringen ben ik nu alweer een jaar of vijf kerkeloos. Eerst gaf dat een zekere mate van leegte, later kwam er gewenning en een andere invulling van de zondag.
In de laatste jaren had ik mij door het wegvallen van al die activiteiten meer gericht op een hobby die ik al heel lang heb maar die er toch vaak wat bekaaid vanaf kwam: fotograferen. Daar kan ik mee verder en ik krijg er al steeds meer lol in.
Intussen heb ik mijn weblog al wat aangepast naarmate de ideeën vorm kregen. Zo heb ik een orgelhoekje ingericht, want orgelliefhebber blijf ik. Verder heb ik belangstelling voor geschiedenis, natuur en landschap, cultuur, architectuur – ach, onderwerpen genoeg om me in te verdiepen, te fotograferen en over te schrijven.
Aan een aantal activiteiten en liefhebberijen is ongewild en noodgedwongen een einde gekomen. Het is even zoeken, maar dan kan zo’n einde een nieuw begin inluiden.
We zullen het gaan zien.
Zuiderend 
Bewogen verhaal , Kees, succes bij jullie zoeken
LikeGeliked door 1 persoon
Bewogen verhaal, zoals dat heet, Kees. Heel vel succes bij het zoeken
LikeLike
De adem van het orgel is duidelijk naar de lens overgewaaid, de geest dus waait van klank naar beeld en daartussen in.
Prachtige beelden hier als resultaat, en de klank van je verhaal vult dat zoeken naar een nieuw bestaan toch mooi aan.
We zullen het gaan zien, inderdaad.
LikeGeliked door 1 persoon