Zuiderend

Wat ook een begin kan zijn

Na al die maanden grotendeels thuis, in huis of in de tuin doorgebracht, als veilige plek in de coronapandemie die hevig is en nog lang gaat duren, als er dan een dierbare oom is overleden, 95 jaar oud waarbij je het idee had dat hij er altijd wel zal zijn, als er spanning is om medische controles en onderzoeken, als er zorgen zijn om zus en schoonzoon – dan wil je ineens maar naar buiten. Adem halen in de frisse wind, de horizon zien, de wijde lucht, ruimte. En als er dan windkracht 6 staat ga je naar de zee waar dat alles voorhanden is.

Reddingstation Westkapelle met de reddingboot

Zo kwamen we vanmiddag bij Westkapelle om te wandelen over de hoge duinen bij het reddingstation van de KNRM, de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij. Dat is een particuliere stichting voor het verlenen van hulp aan in nood verkerende mensen en schepen langs de Nederlandse kust. We komen er vaker, waarbij de deuren van het station altijd gesloten zijn. Vanmiddag echter niet en het was mooi om een blik te kunnen werpen op de reddingboot. Die van Westkapelle heet Uly, is 11 meter lang en is in 2003 geschonken door de Pronto stichting van de heer F.J. Plesman. De reddingboot heet naar zijn overleden echtgenote, mevrouw Uly Plesman-Vogel. Ik vind het wel een klein bootje, dat toch wel voor zijn taak berekend zal zijn.

Reddingstation Westkapelle

Daarna vol in de wind over de duinen naar de trap en beneden over de strandweg terug naar het reddingstation. De harde wind, de hoge golven tot wel 2 meter die een enorme branding veroorzaakten, de dreigende luchten met op zee oplichtende plekken door een even doorbrekende zon, het was heerlijk om zo uit te waaien.

Er was ook nog scheepvaart. Een kleine tanker voer deinend en met opspuitend water bij de boeg de Westerschelde uit. Een prachtig gezicht en ik had dus mijn camera niet voor niets meegenomen.

De Ardea nietig op de Westerschelde

Thuis zag ik op de foto’s dat de naam van het schip Ardea was. Inzoomend op de achterkant viel mijn oog op de vermelding van de thuishaven: Dordrecht. Dat deed mij goed, die stad was meer dan 60 jaar mijn thuishaven en ook Ans heeft er lang met mij gewoond.

De Ardea met windkracht 6 naar open zee, in de monding van de Westerschelde ter hoogte van Westkapelle

Vanwege dat Dordtse lijntje vind ik het leuk de gegevens van het schip ter vermelden, dat volgens de website MarineTraffic vanmiddag  op weg ging van Antwerpen naar Gunness aan de Trent, een zijrivier van de Humber in Midden Engeland:
Ardea, bouwjaar 2000, olie- en chemicaliëntanker, lengte 90m, breedte 12m, diepgang 4m, draagvermogen 2819 ton DWT, thuishaven Dordrecht.

Ik wens het een behouden vaart op de woelige zee.
En wij zijn opgefrist en uitgewaaid weer in onze veilige quarantainehaven.

9 gedachtes over “Even luchten

  1. Trudy schreef:

    Zag een keer dat je ook veel aandacht aan Egmond had besteed, dat zal ik spoedig bekijken, dat vind ik zo leuk.

    Like

    1. Kees schreef:

      Dat kan ik mij niet herinneren, Trudy. Wonend op Walcheren is de zee dichtbij en we gaan regelmatig uitwaaien, dus de zee komt regelmatig voor op dit weblog. Het is dezelfde zee als bij Egmond, maar het is lang geleden dat ik daar in de buurt was: Groet, Alkmaar, Bergen….

      Like

      1. Trudy schreef:

        Vandaar dat ik het niet kan vinden, dacht dat het jouw blog was en had de tijd niet om het te lezen, af en toe zocht ik het, haha was het bij iemand anders, fijn weekend.

        Geliked door 1 persoon

  2. Trudy schreef:

    Wat een mooie foto’s. Naar buiten geeft lucht en verzacht. Sterkte met alles.

    Geliked door 1 persoon

    1. Kees schreef:

      Dank je, Trudy. En leuk dat je weer actief bent op je weblog!

      Like

  3. Neeltje schreef:

    Een mooi blog met prachtige foto’s. Dan wil ik nog maar 1 ding … naar zee. Hem ruiken, horen en voelen.

    Like

    1. Kees schreef:

      Je kunt hier ook heel goed wandelen… 😊

      Geliked door 1 persoon

  4. Gmt schreef:

    Je voelt en hoort de wind,. Zout op de tong en de blik op zoveel schoonheid waarin een mens zich een weg zoekt, op weg naar een veilige haven. Mooi!

    Geliked door 1 persoon

  5. Rien Verwijs schreef:

    Eigenlijk een ‘dubbel’ verhaal, Kees. Het verdriet en tegelijkertijd en wellicht daardoor de ‘ruimte’ gezocht. Zoals jij, jullie dan een tanker op de woeste baren opmerken gerelateerd aan Dordrecht, zo mogen we allemaal onze weg, tocht vervolgen.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.